Nový Jičín is een stad in de regio Moravië-Silezië, en maakt deel uit van het district Nový Jičín. Nový Jičín telt ongeveer 30.000 inwoners.

​

De stad Nový Jičín werd waarschijnlijk gesticht in de jaren 80 va de 13e eeuw op het kruispunt van handelsroutes van Polen en Silezië naar Bohemen en Hongarije. Het regelmatige grondplan suggereert dat het zogenaamde "groene gras" werd opgericht als het economische centrum van het landgoed Starý Jičín.

​

De vroegste schriftelijke vermelding van de stad dateert echter uit 1313, toen de stad de eerste privileges (tolgelden) kreeg van koning Jan van Luxemburg. In die tijd behoorde de stad toe aan de heren van Kravaře met het landgoed Starojice.

 

In de jaren 1500-1558 werden de heren van Žerotín de eigenaren van de stad. Ze zorgden voornamelijk door de verbouwing van het oorspronkelijke gotische fort, gebouwd aan het einde van de 14e eeuw, tot een comfortabele renaissancewoning. Dankzij de Žerotíns begon de bouw van stenen arcades en herenhuizen op het plein, omdat de stad tot de verwoestende brand in 1503 van hout was.

​

Nový Jičín werd rijk door de gerenommeerde stoffenproductie en in 1558, nadat de Žerotíns vertrokken, verlosten ze zich van lijfeigenschap en werden ze een kamerstad. In 1620 promootte koning Friedrich Palts de stad tot een koninklijke stad.

 

De Dertigjarige Oorlog bracht de inwoners ongekende ontberingen. Een jaar later vond er een grote veldslag plaats in de buurt van Nový Jičín, waarbij de stad werd bezet door het protestantse leger van Prins John George Krnov en ongeveer 500 Napolitaanse soldaten werden gedood in de buitenwijken. Grote barokke vuren uit 1768 en 1773 troffen de hele stad hard, maar al snel kwam Nový Jičín terug op de voorgrond.

 

De stad werd de zetel van de regionale rechtbank, het bouwen van de imperiale route bracht verbindingen met de wereld en de ontwikkeling van industrie en handel. In het midden van de 19e eeuw keerden Joden terug naar de stad en worden er grote textielfabrieken gebouwd, die nog steeds de 'hoedenstad' wordt genoemd.

​

Bezienswaardigheden

 

Masarykova náměstí

 

Er wordt gezegd dat het plein een van de mooiste ten noorden van de Alpen is. De architectuur van meerdere eeuwen wordt hier gecombineerd. De regelmatige vierkante omtrek van de plaats was al benadrukt door de oprichters.

Allereerst valt de pittoreske arcades op de begane grond van herenhuizen op, die in het verleden dienst deden als plek voor kooplieden. Van hieruit gingen mensen de mausoleums binnen - huizen die in veel gevallen het privilege van barrechten hadden en in het verleden ook als koetsiersherbergen dienden.

 

De bouw van de portiek begon na een brand in 1503, die de oorspronkelijke houten huizen verwoestte. Renaissance- en barokke huizen, die in de tweede helft van de 16e eeuw op hun plaats groeiden, werden in de 18e eeuw verwoest door andere grote branden. De daaropvolgende reconstructie werd al beïnvloed door classicisme en historisme.

 

>>> Adres : Masarykova náměstí <<<

 

Radnice

 

Het stadhuis werd gebouwd in 1501. Op 20 september van dat jaar gaven de broers uit Žerotín, de toenmalige eigenaren van de stad en het landhuis, een akte af, waarin ze een gratis huis op het plein schonken aan Nový Jičín om een ​​stadhuis, slagerij, bont-, schoenmakerij en broodwinkel te vestigen.

 

Al op 25 april 1503 overspoelde een verwoestende brand het stadhuis, waarbij bijna alle huizen in de stad omkwamen. En zo werd het gebouw - al van steen gemaakt - herbouwd met de hulp van de Žerotíns, net als andere huizen op het plein.

 

De ingrijpende reconstructie van 1929-1930 liet slechts een torso van het historische gebouw over, maar deed niets af aan de indrukwekkendheid van het gebouw. De moderne façade lijkt de pittoreske kleur van het plein met al zijn vanzelfsprekendheid te completeren.

 

>>> Adres : Masarykova náměstí <<<

 

Žerotínský zámek

 

Na zijn terugkeer van zijn reizen door Europa, kwam Bedřich ze Žerotín op het idee om het kasteel om te bouwen tot een renaissancekasteel, dat de vorm zou krijgen van een stadscitadel met wachttorens in Franse renaissancestijl.

Het kasteel is nog steeds vernoemd naar de eigenaren die een volledig nieuw gebouw hebben gebouwd, en een stenen embleem van Bedřich van Žerotín en zijn vrouw Libuše van Lomnice blijft op de eerste binnenplaats. In de eerste helft van de 16e eeuw werd ook het grootste deel van de stenen muren gebouwd, aangevuld met torens, bastions en poorten.

 

Tot op de dag van vandaag is alleen het parochiebastion aan de zuidoostkant van het historische stadscentrum bewaard gebleven. Beide poorten, Dolní en Horní, die toegang gaven tot de stad vanuit het noorden en vanuit het zuiden (de weg van Hongarije naar Silezië), werden in de eerste helft van de 19e eeuw afgebroken. Tijdens de industrialiseringsperiode vonden er in de stad veel bouwaanpassingen plaats en onder meer werd ook het kasteel aangepast, waarbij de meeste torentjes en zolders werden afgebroken. Er waren slechts twee verdedigingstorens ter nagedachtenis.

 

>>> Adres : 28. října 51/12 <<<

​​